Για πρώτη φορά ήρθαμε σε επαφή με την Υπηρεσία Ασύλου πριν αρκετούς μήνες, καθώς τα αιτήματα πολλών οικογενειών προσφύγων προς εμάς, που επιθυμούσαν να ενωθούν και πάλι με τις οικογένειες τους, ήταν καταιγιστικά. Την περίοδο αυτή οι ρυθμοί ήταν πολύ αργοί[1] και η οργή ξεχείλιζε.
Ατελείωτες ώρες προσπαθειών με το Skype[2] φάνταζαν άκαρπες και πολλές φορές τα δάκρυα και η οργή ολόκληρων οικογενειών, ειδικά στο λιμάνι του Πειραιά και στο camp της Ριτσώνας, είχε δημιουργήσει και σε μας θυμό για την ανεπάρκεια των μηχανισμών αντιμετώπισης.
Τον προηγούμενο μήνα ήρθαμε πολλές φορές σε επικοινωνία με την Υπηρεσία Ασύλου. Στις 27 Οκτωβρίου είχαμε δίωρη ενημέρωση και ξενάγηση στην κεντρική υπηρεσία Ασύλου, στην οδό Κατεχάκη, από την υπεύθυνη Επικοινωνίας, Δημοσίων Σχέσεων και Ενημέρωσης της Υπηρεσίας Ασύλου, κ. Ελένη Πετράκη.
Είδαμε την μεγάλη προσπάθεια των υπαλλήλων και το ενδιαφέρον τους για το δράμα των ανθρώπων αυτών, καθώς και τις υπερπροσπάθειές τους, για να αντιμετωπίσουν τα κύματα των ανθρώπων, που κατά πολλές εκατοντάδες με τις οικογένειες τους καταφθάνουν καθημερινά στην υπηρεσία. Ενημερωθήκαμε για τα εξαντλητικά ωράρια και το κόστος της αντιμετώπισης του προσφυγικού κύματος από τους ανθρώπους της κεντρικής υπηρεσίας ασύλου[3]. Μπήκαμε στο δωμάτιο του Skype και είδαμε πώς λειτουργεί. Οι άνθρωποι της κεντρικής υπηρεσίας Ασύλου φρόντισαν να διαμορφώσουν και ειδικό χώρο για να απασχολούνται ευχάριστα τα μικρά παιδιά. Την Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου 2016 βρεθήκαμε μαζί με υπαλλήλους της Υπηρεσίας στις 4.30 π.μ. στην πλατεία Ομονοίας και τους είδαμε να κανονίζουν τα της αναχώρησης για το εξωτερικό οικογενειών προσφύγων. Βρεθήκαμε στο αεροδρόμιο καθώς 111 πρόσφυγες, μεταξύ αυτών δεκάδες ασυνόδευτα νεαρά παιδιά έφευγαν για την νέα τους πατρίδα στην Φινλανδία.[4]
Είδαμε το ενδιαφέρον τους για την καλύτερη εξυπηρέτηση τους, καθώς και την ειδική φροντίδα που υπερβαίνει τα καθήκοντα ενός υπαλλήλου. Φροντίδα για τον ρουχισμό τους, τη μετακίνησης τους κλπ. Μας έκανε εντύπωση που μας έστειλαν σε σε ένα σπίτι για να δούμε τι τους έλειπε από ρουχισμό, καθώς θα έφευγαν για Φινλανδία. Την οικογένεια αυτή την μεταφέραμε την Δευτέρα στις 4 το πρωί στο σημείο συνάντησης στην Ομόνοια όπου ο ΔΟΜ μαζί με την Υπηρεσία Ασύλου φρόντισαν για την αναχώρηση τους. Με την οικογένεια αυτή δεθήκαμε και διατηρούμε επαφή ακόμη και τώρα που έφθασαν στη νέα τους πατρίδα. Είναι η οικογένεια της μικρούλας Φατιμά που δώρησε στον Υπουργό κ. Μουζάλα μια ζωγραφιά της, και μας έκλεψε την καρδιά τις λίγες μέρες που την γνωρίσαμε.
Στις 8 Νοεμβρίου, όπως είχε κανονιστεί από την προηγούμενη εβδομάδα, το φορτηγάκι μας έφθασε στην κεντρική Υπηρεσία Ασύλου για να παραλάβει δέματα με ρούχα, που είχαν ετοιμάσει οι υπάλληλοι για όσους τα είχαν ανάγκη. Εξαιρετική εντύπωση μας έκανε όταν βλέπαμε σε ανοικτές τσάντες, ότι τα ρούχα ήταν πλυμένα και σιδερωμένα. Το φορτηγάκι μας γέμισε από το περίσσευμα της αγάπης και της αλληλεγγύης των ανθρώπων της υπηρεσίας Ασύλου.
Εκφράζουμε τις θερμές ευχαριστίες μας στην κα Μαρία Σταυροπούλου Διευθύντρια της Υπηρεσίας Ασύλου της Ελλάδας, στην υπεύθυνη Επικοινωνίας, Δημοσίων Σχέσεων και Ενημέρωσης της Υπηρεσίας Ασύλου, κα Ελένη Πετράκη, καθώς και σε όλους τους υπαλλήλους της Υπηρεσίας Ασύλου και του Περιφερειακού Γραφείου Ασύλου Αττικής για την προσφορά τους αλλά και για το σημαντικό έργο που επιτελούν. Κατόπιν συνεννόησης με την κα Πετράκη, ο ρουχισμός θα διατεθεί σε οικογένειες Ελλήνων και προσφύγων, που έχουν ανάγκη.
[1] http://www.tovima.gr/society/article/?aid=794717
[2] http://www.cnn.gr/premium/story/34753/prosfyges-xamenoi-sti-metafrasi-kai-sto-skype
[3]http://www.protothema.gr/greece/article/555632/me-psuhologo-douleuoun-oi-upalliloi-stin-upiresia-asulou/ και
[4] http://www.cnn.gr/news/ellada/story/52531/metegkatastasi-prosfygon-111-prosfyges-anaxoroyn-gia-to-elsinki