Ξενυχτούσε και προσευχόταν για τους φίλους του. Αγαπούσε διακριτικά και ελεύθερα. Δεν έπνιγε ποτέ η αγάπη Του. Δίδαξε με τη ζωή του την συντριπτική δύναμη της αγάπης της τρυφερότητας της επιείκειας της ταπείνωσης της συγνώμης. Η ελευθερία Του να τον αμφισβητούν να τον διώκουν να τον ειρωνεύονται και Αυτός να αγαπά να συγχωρεί και να αγκαλιάζει ως τέλους δημιουργεί ακόμη και σήμερα τεράστια ερωτηματικά για τη συμπεριφορά των σημερινών «εκπροσώπων» Του. Δάκρυζε στέναζε και έκλαιγε στο πόνο των άλλων. Τρία περίπου χρόνια δράσης χωρίς ποτέ να αφήσει ο ίδιος κάποιο γραπτό αποτύπωμα άλλαξαν την ιστορία της ανθρωπότητας την ιστορία του σύμπαντος. Έσκυβε και έπλενε τα πόδια των απλών μαθητών Του που τους αποκαλούσε και φίλους Του.
Μαζί, έπλυνε χωρίς διάκριση και τα πόδια του προδότη Του. Τον αποκάλεσε φίλο Του την ώρα που ανερυθρίαστα τον πρόδιδε για ένα ευτελές ποσό, δείχνοντας ένα άλλο τρόπο να αντιμετωπίζουμε τους προδότες και όσους μας συκοφαντούν και μας βλάπτουν. Ενώ κρεμόταν στο σταυρό είχε την αγωνία να συγχωρεθούν οι σταυρωτές Του!!! Την ώρα της δικής Του εγκατάλειψης φώναξε στον Πατέρα να μη λογαριάσει τις φρικτές πληγές που του έκαναν, τον ατιμωτικό θάνατο που του πρόσφεραν οι ευεργετημένοι απ Αυτόν και σκιρτούσε η καρδιά Του για όλους μα όλους εμάς.
Ένας γλυκός φίλος.
Ένας τρυφερός αλλά συνάμα γενναίος και συγκλονιστικός αγαπημένος. Σπλαχνιζόταν τους πεινασμένους και τους τάιζε. Ενώ δεν είχε ο ίδιος ποτέ δικά του χρήματα, είχε ειδικό ταμείο για τους φτωχούς. Αγκάλιαζε τα μικρά παιδάκια που ενοχλούσαν με τις φωνούλες τους και χάλαγαν την εκκλησιαστική τυπολατρία της εποχής που Εκείνος ζούσε.
Γεννήθηκε πάμπτωχος, αναγκάστηκε να φύγει μικρός ως μετανάστης για να ζήσει, έζησε ως φτωχός και άστεγος, πέθανε νέος με ένα φριχτό θάνατο για να ζήσουμε εμείς. Παραμέρισε τη κούραση τη δίψα και την πείνα του προκειμένου να θεραπεύσει μια κοπέλα από τις πληγές τις αμαρτίας.
Σκυμμένος στη γη, ελευθέρωσε από το λιθοβολισμό μια καταδικασμένη σε θάνατο ατιμωμένη και αμαρτωλή κοπέλα και έτρεψε με τη σιωπή Του και την άγια ζωή Του, σε άτακτη φυγή τους αιμοσταγείς επίδοξους θρησκευτικούς δολοφόνους της. Έλεγε με απλά λόγια θαυμαστά πράγματα για να τον καταλαβαίνουν οι απλοϊκοί αυτοί άνθρωποι που ο ίδιος τους θεωρούσε και τους ονόμαζε φίλους του.
Μας φανέρωσε την εξουσία της αλήθειας και αμφισβήτησε την αλήθεια της εξουσίας.
Ο απόηχος της συγκλονιστικής του σιωπής σε κρίσιμες στιγμές του βίου του ακόμη και σήμερα προκαλούν δέος. Συνέτρωγε και έκανε παρέα με πόρνες, αμαρτωλούς και φτωχούς ανθρώπους. Ταξίδευε σε «αιρετικά» και απαγορευμένα μέρη και συνομιλούσε με αυτούς που οι άλλοι απόφευγαν και κατέκριναν. Δεν φοβόταν τον άλλο τον διαφορετικό τον ετερόδοξο τον αιρετικό τον αλλόθρησκο και συνέτρωγε με υποκριτές δίνοντας μέχρι το τέλος ευκαιρία σε κάθε άνθρωπο ακόμη και στους καλά θρονιασμένους θρήσκους υποκριτές φαρισαίους. Δίδαξε με τη ζωή Του πως σημασία δεν έχει, που πας με ποιους συνομιλείς, αλλά ποιός είσαι, τι πιστεύεις τι ζεις, τι διδάσκεις.
Άφησε τα ουράνια και μπήκε σε περιπέτεια γενόμενος άνθρωπος και προσεγγίζοντας μας, για να μας σώσει!!! Χωρίς να πάψει να είναι Θεός, ενσάρκωσε για να μπορούμε να πειστούμε ότι ως άνθρωπος μπορεί κυριολεκτικά να μας νοιώσει και να μας σώσει!!! Το παράδειγμα Του ακολούθησαν μόνο οι άγιοι που έγιναν ως αμαρτωλοί στους αμαρτωλούς, ως αιρετικοί στους αιρετικούς ως φαρισαίοι στους φαρισαίους για να προσφέρουν θυσιαστικά το Χριστό !!! Δεν εστίασε ποτέ στο τι κάνεις αλλά γιατί το κάνεις. Μας έμαθε να κοιτάμε βαθύτερα και ουσιαστικότερα τα πράγματα και πιο βαθιά από την εξωτερική προσέγγιση των φαρισαίων. Κατήργησε εκπληρώνοντας και συστήνοντας το νόμο αποκαλύπτοντας τον ως έκφραση Ζωής Χάρης Ελευθερίας και ΑΓΑΠΗΣ!!!
Μας αποκάλυψε τη Χάρη και το Έλεος τη μοναδική αξία της Σταυρωμένης Αγάπης Του ως μοντέλου ζωής και δρόμου για την αιωνιότητα. Κατήργησε το νομικό τρόπο τήρησης των εντολών αυτοδικαίωσης και μας φανέρωσε το μυστικό της αξίας της εκτέλεσης των εντολών ως δρόμων ελευθερίας και ως αποτέλεσμα αγαπητικής σχέσης μαζί Του, φανερώνοντας ότι τελικά ότι η Εντολή είναι μόνο Μία. Δεν οργίστηκε ποτέ γιατί τον έδιωχναν και έλεγε στους θερμόαιμους φίλους του που ζητούσαν να κάνει επίδειξη της μοναδικής δύναμης Του εις βάρος των κατηγόρων Του, ότι δεν ξέρουν τι λένε.
Κατηγορήθηκε ως ο φίλος των αμαρτωλών. Όταν τον κατηγορούσαν σιωπούσε. Όταν έφθασε η ώρα του μαρτυρίου του σιώπησε. Δεν υπερασπίστηκε αυτό που είναι. Αποδέχτηκε το σταυρό, την απομόνωση, τη προδοσία, το φτύσιμο, τον εξευτελισμό, το θάνατο. Και με το τρόπο αυτό τελικά νίκησε. Έδειξε ότι αυτός είναι ό δρόμος για να τον συναντήσει κανείς αληθινά. Απόλυτα διάφανος, ειλικρινής, με λίγα λόγια και απλή ζωή συνέπαιρνε τους απλούς ανθρώπους. Που τελικά αποδείχτηκε δεν ήταν και τόσο ώριμοι πάντοτε να δεχθούν το Λόγο Του. Όπως σήμερα άλλωστε. Άφησε μια γυναίκα πολύ αμαρτωλή, δημόσια να τον αγγίξει και να του φιλά τα πόδια, προκαλώντας τη νοσηρούς διαλογισμούς και την ειρωνεία των φαρισαίων.
Με τη γλυκύτητα, την ταπείνωση, τη γενναιότητα, την ελευθερία και την αγάπη Του δημιούργησε μυριάδες αγίων που πρόθυμα σφαγιάστηκαν και κάηκαν ζωντανοί με τη λαχτάρα της γρήγορης συνάντησης μαζί Του. Έδειξε ότι η κόλαση είναι για τους φίλαυτους γεμάτους κακία θρησκευόμενους υποκριτές, εραστές της εξουσίας και της καλοπέρασης, που δεν έχουν όμως πάρα τις βαρύγδουπες δηλώσεις τους καμία σχέση μαζί Του. Ότι ο Παράδεισος είναι για τους ταλαιπωρημένους και κουρασμένους αμαρτωλούς και τις πόρνες που σαγηνεύονται τελικά από τη αγάπη Του και την Αλήθεια Του. Παράδεισος και κόλαση είναι τελικά καταστάσεις που ο άνθρωπος ο ίδιος επιλέγει και βιώνει ξεκινώντας από αυτή τη ζωή.
Πήγαινε σε «αιρετικά» και απαγορευμένα μέρη όπως η Σαμάρεια και η Ιεριχώ για να συναντήσει πολύτιμους για αυτόν αμαρτωλούς και ασθενείς για να τους ευεργετήσει και να τους αλλάξει τη ζωή τους για πάντα. Υποσχέθηκε μια βασιλεία που θα είναι γεμάτη με δισεκατομμύρια μη προνομιούχους. Οι ασθενείς οι οικονομικοί μετανάστες οι φυλακισμένοι οι πεινασμένοι. Το κριτήριο για το αν θα μπουν οι υπόλοιποι βολεμένοι καλοπερασάκηδες που φέρουν το όνομα Του και λένε πως Τον γνώρισαν εντός και εκτός εισαγωγικών, είναι πως φέρθηκαν στους αδικημένους της ζωής αυτής και έτσι απόδειξαν ότι του έμοιασαν και ότι τελικά επηρεάστηκε η ζωή τους απ’ Αυτόν.
Ταυτίστηκε με τους γυμνούς που τουρτουρίζουν στο κρύο, τους πεινασμένους, τους βαριά αρρώστους τους φυλακισμένους τους φτωχούς μετανάστες. Μας θύμισε δηλαδή κάτι που συνεχώς ξεχνάμε ότι το αιώνιο συμφέρον της ψυχής μας περνά από τη έμπρακτη φροντίδα και του σώματος του άλλου και όχι μόνο της ψυχής του όπως άλλωστε κάνουμε και για το δικό μας σώμα και τις ανάγκες του. Μας φανέρωσε ότι τελικά ανόθευτη αγάπη είναι ότι ζημιώνεσαι και χάνεις τελικά για τον άλλο και όχι μόνο τι προσφέρεις. Ήταν πλούσιος και έγινε φτωχός. Ήταν διάσημος και έγινε άσημος. Ήταν υγιής νέος και πρόσφερε την υγεία του τα νιάτα του τη ζωή του για μας. Είναι Θεός και έγινε άνθρωπος. Συστηματικά κατέβηκε ένα τα σκαλοπάτια πήρε μορφή δούλου και πήγε η Ζωή στο Αδη . Ως άνθρωπος στα δεξιά του Πατέρα σήμερα δίνει ζωή και νόημα σε όλους όσους έχουν ανάγκη και Τον χρειάζονται.
Ω γλυκέ αγαπημένε μας, πώς να περιγράψουμε το κάλλος Σου; Δύο χιλιάδες χρόνια μας υπομένεις και μας αγαπάς και θωπεύεις τις πληγές μας! Ανέχεσαι τη ακαθαρσία των «εκπροσώπων σου» την υποκρισία των προφητών σου την ανομία των παιδιών Σου!!! Δέχεσαι τις ύβρεις και τις συκοφαντίες όλων όσων κακών κάνουμε εμείς πολλές φορές στο όνομα Σου (έριδες, αδικίες κ.λ.π. ) απωθώντας τους αληθινά πονεμένους από τη αλήθεια Σου και από τη παρηγοριά Σου. Αν και εσύ τελικά ξέρεις να θωπεύεις τις πληγές τους και να τους παρηγορείς στο πόνο τους. Καρτερικά περιμένεις και δέχεσαι κάθε έναν που θα θελήσει να ζήσει ως δική Σου εικόνα. Εικόνα αυθεντική αγάπης αλήθειας ελευθερίας ταπείνωσης ζωής. Μας ευεργετείς καθημερινά όλους με το φως, τη ημέρα, τη νύκτα, τον ήλιο, τον αέρα, το νερό, την υπέροχη φύση, τις γλυκιές Σου πινελιές, αν και εμείς συνεχώς μουτζουρώνουμε και καταστρέφουμε το αριστούργημα της δημιουργία Σου.
Ποτέ δεν οργίστηκε με ένα αμαρτωλό, ενώ έδινε ευκαιρίες για μετάνοια και αλλαγή ενώ οργιζόταν με τους πλουσίους τους σκληρούς και τους εκμεταλλευτές. Φανερώθηκε ως άγιος και αναμάρτητος ελκύοντας κοντά του τους αμαρτωλούς με τη Χάρη Του. Έδειξε την μετάνοια και την συγχώρεση δίδαξε την αξία της έμπρακτης αγάπης ενώ έσπασε όλες τις θρησκευτικές βιτρίνες και αποκάλυψε την γύμνια τους. Δίδαξε με απλά λόγια και παραβολικές ιστορίες αιώνιες αλήθειες για τη μετάνοια τη συγχώρεση την αγάπη στον πλησίον. Οι παραβολές του ασώτου, του καλού Σαμαρείτη, εξακολουθούν να διδάσκουν και να εμπνέουν.
Ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την εξουσία ούτε ποτέ δίστασε να δείχνει την απέχθεια του για την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και ειδικά από τους “αφιερωμένους” φαρισαίους. Στηλίτευσε την αδικία και υποστήριξε τους φτωχούς και απλούς ανθρώπους. Μας δίδαξε τελικά ότι κανείς δεν δικαιούται να έχει την αποκλειστικότητα της αντιπροσωπείας του Θεού στη γη. Έλεγε μάλιστα το εξής: “Πραγματικά, σας λέω, οι τελώνες και οι πόρνες βρίσκονται πιο μπροστά από σας στο δρόμο που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού”. Και όπως επίσης τόνισε : Δεν έχουν ανάγκη από το γιατρό όσοι είναι καλά. αλλά αυτοί που πάσχουν τον εμπιστεύονται θεραπεύονται και τον ακολουθούν.