Χθες το βράδυ είδα ένα όνειρο….

Αγαπητοί φίλοι χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα .
Αν και δεν δημοσιεύουμε συνήθως εδώ χριστιανικά κείμενα λόγω των ημερών θα το κάνουμε.
Το κείμενο αυτό έχει γραφτεί  πριν χρόνια και είχε δημοσιευτεί σε ένα μπλογκ που έχει κλείσει. Είναι από τα κείμενα αυτά που σχετίζονται με τον απλό τρόπο εθελοντικής μας δράσης  και την αίσθηση προσωπικής ευθύνης που έχουμε για το κακό στον κόσμο.  Για την δική μας προσωπική ανεπάρκεια  και ευθύνη καθώς  και την διαπιστωμένη αδυναμία μας να σπάσουμε το ατσάλινο κλοιό της φιλαυτίας μας.
Μακάρι να ξυπνήσουμε διαφορετικά κάποια μέρα. Και να έχει έρθει το τέλος του φίλαυτου προσωπικού μας σύμπαντος. Με την θυσιαστική μας αγάπη και την αφομοιώση του χαρακτήρα του Ιησού Χριστού. Και να ανατείλει ένας νέος κόσμος αληθινής αγάπης. Εξάλλου στο κείμενο αυτό ένα “όνειρο” θα σας διηγηθώ. Οπότε μπορώ να γράφω ότι θέλω.
Λόγω Χριστουγέννων λοιπόν δημοσιεύεται.
Και πάλι χρόνια σας πολλά.

Χθες το βράδυ λοιπόν, είδα ένα όνειρο.

Είχα λέει αόρατα φτερά και πετούσα. Μια δύναμη με οδηγούσε σε τόπους και χρόνους μακρινούς.Σε διάφορα μέρη και σε διάφορες εποχές. Και είδα πράματα και θάματα. Στιγμές άσχημες και στιγμές όμορφες. Συγκινητικές ιστορίες και φρικιαστικές στιγμές της ανθρωπότητας. Και μετά το ταξίδι αυτό έφτασα στην εποχή μας. Είδα πολλά και ωραία.

Στιγμές δημιουργίας, αγάπης και χαράς,  σε όλο τον κόσμο, σε όλους τους πολιτισμούς. Είδα τον πόνο μαζί με τη χαρά, τη θλίψη μαζί με το γέλιο να εναλλάσσονται. Πλούσιους και Φτωχούς, λυπημένους και χαρούμενους.  Καλούς, αλλά και κακούς . Μικρούς μεγάλους, ανδρες γυναίκες παιδιά , λευκούς μελαψούς και τι δεν είδα.
Καιρούς ειρηνικούς και εμπόλεμες ζώνες. Είδα την αγωνία και την ελπίδα, ακόμη και στους πολέμους για κάτι νέο και καλύτερο . Και τις άοκνες προσπάθειες για ένα καλύτερο μέλλον από αυτούς που το ετοίμαζαν, αγωνιζόμενοι για αυτό…

Και ξαφνικά βρέθηκα σε χώρες μουσουλμανικές . Και έγινα ένας ανώνυμος χριστιανός σε μέρη που ο εκκλησιασμός είναι τρόμος και ρίσκο ζωής . Η ανάγνωση των Άγιων Γραφών επικίνδυνο σπορ και η προσευχή ανάβαση και δρόμος πράγματι για τον ουρανό. Στην κυριολεξία όμως.  Είδα τάφους, θρήνους, βιαιοπραγίες, βασανιστήρια, χήρες, ορφανά.. Βρέθηκα όμως και σε συγκεντρώσεις οργισμένων μουσουλμάνων από την αίσθηση της «χριστιανικής» απειλής, όπως εκφράστηκε τα τελευταία χρόνια μέσω της «χριστιανικής»  πολιτικής της Δύσης στους πολέμους της τελευταίας 20ετίας  με πολύ αίμα, μίσος και κακία.

Με βομβαρδισμούς, εμπάργκο και χιλιάδες άμαχους νεκρούς. Ένας φαύλος κύκλος και μια σκοτεινή τρύπα που καταπίνει κάθε προσπάθεια  αγάπης.

Και ξαφνικά είδα ποτάμια. Ποτάμια φτωχών να πλημμυρίζουν την Ευρώπη.  Και καράβια, πολλά καράβια. Δεκάδες εκατομμύρια φτωχών και απελπισμένων να καταφθάνουν στην κοιτίδα του σύγχρονου χριστιανισμού. Αμερική και Ευρώπη. Ξαφνικά όμως ξεπήδησε μια επανάσταση. Μια επανάσταση αγάπης . Κάτι είχε μεσολαβήσει που δεν είδα… Δεν το θυμάμαι τουλάχιστον. Είδα χιλιάδες θέσεις αξιωματούχων κενές.  Χιλιάδες παραιτήσεις λόγω ευθιξίας. Είδα ανθρώπους να κλαίνε συντετριμμένους.  Να υποδέχονται τους φτωχούς και να τους υπηρετούν…. Είδα εκκλησιές να πουλάνε τις περιουσίες τους και να χτίζουν όμορφα μικρά σπιτάκια για την υποδοχή των σύγχρονων “Αθλίων” ,  να μοιράζουν είδη πρώτης ανάγκης σε όλους τους φτωχούς.

Νέα ήθη και έθιμα. Άρρωστα ορφανά, αμέσως να βρίσκουν αγάπη και νέους γονείς. Πρωτίστως τα σακατεμένα παιδιά από εμπόλεμες περιοχές.

Είδα αρκετά ακριβά ξενοδοχεία να μετατρέπονται σε πολυχώρους υποδοχής μεταναστών και αρρώστων.
Ένα κύμα απλότητας, αγάπης και ειρήνης να υπάρχει παντού. Θαύματα παντού να ακούγονται.

Χριστιανοί ηγέτες και πιστοί,  δακρυσμένοι για τα χαμένα χρόνια της πνευματικής τους αφασίας να μοιράζονται και να υπηρετούν από ό,τι έχουν. Η ζωή τους να θυμίζει την αποστολική απλότητα και τα χρόνια της μοιρασιάς της πρώτης εκκλησίας.

Σαστισμένοι οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να αναγκάζονται από το κύμα επιστροφής και μετάνοιας να κάνουν περικοπές σε εξοπλισμούς και να αναγκάζονται να χαρίζουν χρέη σε χώρες εχθρικές για αυτούς και όχι μόνο,  και να προσφέρουν ουσιαστικά μέτρα στήριξης και αλληλεγγύης.

Είδα χιλιάδες φυλακισμένων να πρωτοστατούν σε έργα υποστήριξης των φτωχών και των νέων συγκατοίκων ενώ ελευθερώνονται πολλές θέσεις. Είδα νέους στο ελεύθερο χρόνο τους να έχουν πλέον φύγει από τις παγίδες του διαδικτύου και την σπατάλη του χρόνου τους.  Να ασχολούνται με την προσφορά, την αλληλεγγύη  και την εκμάθηση των ξένων μικρών ορφανών παιδιών και να συνδράμουν σε έργα αγάπης παντού.

Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις έκπληκτες να αναρωτιούνται τι έπαθαν οι χριστιανοί και να σκέφτονται σοβαρά να αποσυρθούν από τη δράση λόγω υπερκάλυψης των αναγκών των αναξιοπαθούντων με φυσικό τρόπο από τις χριστιανικές εκκλησίες χωρίς κρατικά κονδύλια και επιχορηγήσεις.

Παντού παρατηρείται μεγάλη στροφή σε έργα αγάπης  και έμπρακτης μετάνοιας. Για πρώτη φορά στον αιώνα μας παρατηρείται μεγάλη στροφή υπέρ της οικογένειας,  δραματική μείωση των διαζυγίων και η αίσθηση της αληθινής κοινότητας να συμβάλλει δραματικά στη μείωση της εγκληματικότητας, του πανσεξουαλισμού , των ναρκωτικών και του αλκοόλ.  Γονείς συντετριμμένοι να ζουν «εν μετανοία» και η επακόλουθη μεταστροφή των νέων απλά να συγκλονίζει . Η διάχυση αγάπης να περιλούζει τα πάντα και να ματαιώνει κάθε έκφραση κακού.

Τώρα, εδώ και ο κακός νοιώθει ξένος με τον εαυτό του και να αναζητά νέο νόημα πλέον σε δράσεις αγάπης και μετάνοιας.

Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνιολόγοι να μιλούν για νέες απρόβλεπτες εξελίξεις και να αδυνατούν να προβλέψουν την εξέλιξη του φαινομένου. Τα νέα αυτά από την άλλη  να επηρεάζουν πλέον όλο τον κόσμο. Στην αρχή φάνηκε με την εξαγριωμένη αντίδραση φανατικών μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο. Είδαν μια άθλια και ύπουλη πολιτική εκ μέρους των αισχρών χριστιανών να παρασύρουν τους εξαθλιωμένους μουσουλμάνους.

Σιγά σιγά όμως καθώς η θυσιαστική συμπεριφορά και η αληθινή αλληλεγγύη των χριστιανών σε αλλόθρησκους, χωρίς καμία προσπάθεια επιβολής του χριστιανισμού σε αυτούς  άρχιζε να διώχνει την υποψία και τις προκαταλήψεις. Σημαντικές αλλαγές πλέον παρατηρούνται παγκόσμια. Η ανοχή στους χριστιανούς στις μουσουλμανικές χώρες αρχίζει να είναι σύνηθες φαινόμενο. Η επιρροή όμως είναι διαρκής μέσω των νέων και της συνεχούς μετακίνησης ανθρώπων και σιγά οι διωγμοί μειώνονται μέχρι που σταματούν σχεδόν παντού.   Ένας άλλος Χριστός και ένα άλλο Ευαγγέλιο αρχίζει να εμφανίζεται στο Ισλάμ και αρχίζουν πλέον με ενδιαφέρον να ανακαλύπτουν τον κρυμμένο σε αυτούς αληθινό προφήτη σε όλο Του το μεγαλείο. Οι χριστιανοί στις μουσουλμανικές χώρες συγκλονισμένοι ευγνωμονούν το Θεό για το μεγάλο θαύμα, τον εκχριστιανισμό της άπιστης Δύσης.

Οι μάρτυρες τους είναι για αυτούς μνημείο αγώνα, θυσίας και υπενθύμισης ότι μετά την σταύρωση ακολουθεί η ανάσταση. Δεκάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι ξεκινούν να αναζητούν από περιέργεια τον Ιησού του Κορανίου και να τον ανακαλύπτουν τελικά στο Ευαγγέλιο συγκλονισμένοι με αυτό που βλέπουν και ζουν. Συγκλονιστικές ιστορίες απλών χριστιανών της Δύσης που αγκαλιάζουν μισητούς δολοφόνους, θυσιάζουν την πολυτέλεια τους και την καλοπέραση τους  και αρχίζουν μέσω του διαδικτύου και των ΜΜΕ να γίνονται γνωστά  σε όλο τον κόσμο.

Για πρώτη φορά επίσημες δηλώσεις επισήμων εκκλησιαστικών ανδρών που ομολογούν την απραξία τους, την μεταστροφή τους και την  τωρινή αληθινή πίστη τους μαζί με την παραίτησή τους από θέσεις και αξιώματα.

Η αγάπη και η απλότητα φαίνεται να θριαμβεύει και άλλαξε το τοπίο, η ΑΓΑΠΗ έσβησε το μίσος. Το φως άναψε και το σκοτάδι, απλά έφυγε.

ΞΥΠΝΗΣΑ

Και καθώς έφευγε το σκοτάδι και ξημέρωνε, συγκλονισμένος ξύπνησα. Πετάχτηκα και έτρεξα στον υπολογιστή μου και μπήκα στο διαδίκτυο. Ανοιξα την τηλεόραση. Και είδα εξαγριωμένους «χριστιανούς» να μαίνονται εναντίον των ξένων. Την ίδα ώρα που με ζέση πολύ αγωνίζονται για τη υπεροχή της θρησκείας τους.  Η ξενοφοβία στα ύψη,  δημοψηφίσματα για να φύγουν οι πεινασμένοι (και σε αγάπη ) και μολυσμένοι ξένοι και ουσιαστικά βάζοντας και άλλες πέτρες και όπλα στα χέρια όλων εκείνων που σφαγιάζουν χριστιανούς . Είδα ¨χριστιανούς” να συναγωνίζονται σε χρέη , σε ταξίδια σε εξωτικές χώρες , και σε κραιπάλες και έκλυτη ζωή. Είδα  το μίσος τους και η ξενοφοβία να οπλίζει ακόμη περισσότερο μαζί με τις κυβερνητικές επιλογές της Δύσης τα χέρια των φανατικών μουσουλμάνων εναντίον των χριστιανών. Είδα εκκλησιαστικά σκάνδαλα παντού, μίσος και αψιμαχίες περί αλήθειας, πατριωτισμού και αυθεντικότητας και εναντίον των άλλων χριστιανών. Που να βρεθεί χρόνος για ώριμες σκέψεις περί αγάπης και πραγματικής βοήθειας όσων πάσχουν.

Είδα πράξεις βίας από ονομαζόμενους χριστιανούς στην Ευρώπη και στην Αμερική καλυμμένες με το ένδυμα της νομιμότητας. Είδα τους πρόσφυγες να ξεφτιλίζονται όσοι επιβιώνουν τελικά από την οδύσσεια τους . Οσοι δεν βρήκαν φριχτό θάνατο σε ναρκοπέδια σαπιοκάραβα και εξαντλητικές οδοιπορίες. Είδα τους άγιους στις μουσουλμανικές χώρες να βιώνουν την απέραντη μοναξιά τους από τη φιλαυτία των εκ Δυσμών αδελφών τους την καλοπέραση και την απραξία τους. Είδα τους νεκρούς να συνεχίζουν να πετροβολούνται. Είδα καθημερινά να σφάζονται χριστιανοί και όχι μόνο, πάνω σε αυτό το κόσμο.

Είδα τις χήρες και τα ορφανά των χριστιανών μάταια να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο και να ποθούν το θάνατο ως τη μόνη λύτρωση . Είδα και πολλούς απελπισμένους και σκανδαλισμένους να αναρωτιούνται πού είναι ο Θεός; Πού είναι τα παιδιά Του; Δεν μπορούν να χωνέψουν την πολιτική των χριστιανικών χωρών που εξοργίζει τους μουσουλμάνους. Εξάλλου αυτοί δεν ξέρουν από πολιτική. Πολλοί από αυτούς είναι αγράμματοι και ξέρουν τόσα λίγα. Το μόνο που ξέρουν καλά είναι να κρύβονται. Να κινούνται στη σιωπή, στη φτώχεια στην απόρριψη του συστήματος. Ξέρουν ότι ο φαύλος κύκλος σπάει μόνο με πράξεις αυτοθυσίας, αγάπης και αρχοντιάς. Γιατί είναι αρχοντιά να αγαπήσεις. Και μάλιστα τους μη αξιαγάπητους. Επειδή γεύτηκαν την αγάπη από το Θεό.  Κάτι που μάλλον δεν γευτήκαμε ποτέ εμείς. Για αυτό δεν τολμάμε να αγαπήσουμε.

Αυτό ήταν το όνειρο που είδα.  Λέτε πράγματι μια μέρα να ζήσω το όνειρο μου;

Μέχρι τότε όσοι έχετε παρόμοιους προβληματισμούς ας τολμήσουμε να αγαπάμε. Κάθε φορά ας δείχνουμε αλληλεγγύη, πολεμώντας λίγο λίγο την αρρώστια μας και την φιλαυτία μας.

Χρόνια πολλά σε όλους.