Σε μια γωνιά ένας τυφλός ζητάει.

Αγαπητοί φίλοι χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα .
Αν και δεν δημοσιεύουμε συνήθως εδώ πολλά χριστιανικά κείμενα λόγω των ημερών θα το κάνουμε.
Το κείμενο αυτό έχει γραφτεί αρχικά το 2007. Αντικατοπτρίζει πολλές από τις αρχές που διέπουν τον τρόπο δράσης του ΠΛΗΣΙΟΝ… Η συγκεκριμένη βιβλική ιστορία ήταν και είναι πηγή έμπνευσης δράσης του ΠΛΗΣΙΟΝ. Και ας μην φαίνεται ότι έχει άμεση σχέση.
Λόγω Χριστουγέννων δημοσιεύεται σαν προβληματισμός για τη στάση ζωή μας όλο το χρόνο .Συστήνουμε πριν διαβαστεί το άρθρο να διαβαστεί η ιστορία αυτή από το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο.
Και πάλι χρόνια σας πολλά.

Ο τυφλός Βαρτίμαιος.
Μια συγκλονιστική ιστορία γεμάτη μηνύματα και συμβολισμούς.

Μάρκος 10:46 Και έρχονται εις Ιεριχώ. Και ενώ εξήρχετο από της Ιεριχώ αυτός και οι μαθηταί αυτού και όχλος ικανός, ο υιός του Τιμαίου Βαρτίμαιος ο τυφλός εκάθητο παρά την οδόν ζητών.

Ο Ιησούς Χριστός πηγαίνει στην «απαγορευμένη» Ιεριχώ μάλλον για μόνο μια φορά. Δεν είναι κακό να πηγαίνεις σε απαγορευμένα μέρη για κάποιους. Πολλοί θέτουν όρια και σύνορα με αυθαίρετο τρόπο για δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς. Κακό η καλό χαρακτηρίζεται αυτό που κάνεις. Αυτό να σε χαρακτηρίζει.
Ο τυφλός Βαρτίμαιος.
Είναι ο άνθρωπος που πιστεύει , λαχταρά και ζητά κάτι παραπάνω από το φυσικό φως. Καταπληκτικό το αίτημα του.
«Ελέησε με»
Ζητά έλεος. Ελέησε με Κύριε εσύ ξέρεις τι χρειάζομαι. Όχι μόνο το αίτημα μου Κύριε, αλλά και μια καρδιά που να θέλει να σε ακολουθήσει. Ζητά να μπορεί να βλέπει, όχι για να γυρίσει στη παλιά του ζωή αλλά για να ακολουθεί τον Κύριο πλέον.
Πιστεύει ότι είναι ο Μεσσίας για να τον σώσει και ζητά το έλεος Του. Ας συγκρίνουμε τη συμπεριφορά του με την ιστορία των δέκα λεπρών. Και ειδικά με την συμπεριφορά των εννέα. Όχι, αυτός θέλει και ακολουθεί το Χριστό. Δεν τα παρατάει εύκολα. Δεν γυρνά πίσω. Μοιάζει με τον δέκατο Σαμαρείτη λεπρό που γυρνά να ευχαριστήσει το Χριστό. Μέσα σε αυτό το μεγάλο πλήθος δυο πρόσωπα ξεχωρίζουν. Σαν να είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλο. Ο Ιησούς Χριστός και ο Βαρτίμαιος. Έτσι είναι η ψυχή που γνήσια εκζητά τον Κύριο. Είναι πλασμένη να έχει διαρκή κοινωνία με τον Πλάστη. Λαχταρά ό ένας τον άλλον. Ο τυφλός φαίνεται να αγαπά τον Κύριο του με όλη του την καρδιά. Ζει την πρώτη των εντολών που ο Θεός έθεσε.

Όχλος

Οι άλλοι απλά ακολουθούν είναι ο όχλος. Δεν είναι οι κακοί της ιστορίας. Απλοί καθημερινοί άνθρωποι που κάτι ψάχνουν. Είναι αυτοί που σε άλλο σημείο ο Λόγος του Θεού θα μας αποκαλύψει ότι ο Κύριος που γνωρίζει τα εντός του ανθρώπου, δεν τους έχει καμιά εμπιστοσύνη.

Γρήγορα αλλάζουν γνώμη. Άνθρωποι συνήθως χωρίς προσωπικότητα που ψάχνουν για αρχηγούς που πειθήνια θα τους υποταχτούν, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτουν. Βάζουν χαμηλούς στόχους που συνήθως δεν θα βοηθήσουν τους ίδιους να αναπτυχθούν και να φτάσουν στο ύψος του Βαρτίμαιου που αναζητά αγωνίζεται διεκδικεί και επιτυγχάνει. Απλά ακολουθούν και αυτό τους αρκεί. Ζητώντας θρησκευτικά καταφύγια που προσφέρουν σιγουριά και ασφάλεια χωρίς διάθεση για την υπέρβαση, για την υποστήριξη στο τυφλό και στις ανάγκες του. Ίσως μερικές επιλεγμένες «χριστουγεννιάτικες» ελεημοσύνες και κάποιες θρησκευτικές τελετές. Αλλά μέχρι εκεί. Χωρίς καμιά διάθεση θυσιαστικής αγάπης και ουσιαστικής παρέμβασης στα προβλήματα των άλλων. Και μέσα σε αυτούς και κάποιοι άλλοι με ύποπτο» ρόλο. Δεν είναι λίγοι. Πολλοί λέει το Ευαγγέλιο ότι είναι.

Οι φίλαυτοι.

Η περιέργεια, τα θαύματα, το φαγητό η προσμονή για απελευθέρωση από τους Ρωμαίους είναι λόγοι που ακολουθούν τον Χριστό. Εγωκεντρικοί που δεν δέχονται να χαλάσει κανείς το πρόγραμμα τους και τις ιδέες τους. Αυτοί που πιστεύουν ότι έχουν πάντα δίκιο. Θρησκευόμενοι φορτισμένοι και αυτοί με τη δική τους αλήθεια , Ιουδαίοι , αλλά όμως χαλασμένο καρπό. Ακολουθούν αλλά δεν βλέπουν.

Τυφλοί μέσα στο δικό τους φως. Αγάπη για το δικό τους συμφέρον αλλά αδιαφορία που είναι ισοδύναμο του μίσους για τις ανάγκες των άλλων. Ενώ ο τυφλός ουσιαστικά τους καλεί να τον πάρουν και να τον φέρουν στα πόδια του Ιησού όπως αυτοί οι τέσσερεις φίλοι στην άλλη συγκλονιστική ιστορία της Καπερναούμ[1], ή να φωνάξουν και αυτοί στο Ιησού να σταματήσει και να τον θεραπεύσει, προσπερνούν αδιάφορα τον τραυματισμένο στη παραβολή του καλού Σαμαρείτη[2].

Αλλά δεν σταματούν εκεί. Έμμεσα τον κατευθύνουν με έντεχνο, σατανικό θα λέγαμε τρόπο να σταματήσει να ζητά το έλεος του Θεού. Πολλές φορές παγιδευόμαστε ψάχνοντας τις προθέσεις του άλλων. Γιατί το έκαναν; Το επιδιώκουν ; Το σχεδίασαν; Καταλάθος έγινε; Είχαν κακή πρόθεση; Υπάρχει ένας πιο ασφαλή οδηγός που ο Κύριος έδωσε. Δείτε, το καρπό[3]. Δείτε με προσοχή τα αποτελέσματα. Προσέξτε τη προσωπική και οικογενειακή τους ζωή. Δείτε με προσοχή τους ανθρώπους που επηρεάζουν. Πως είναι;

Η συναισθηματική και ψυχική τους υγεία. Η πνευματική τους καρποφορία. Η ποιότητα της αγάπης τους. Η χρησιμότητα που έχουν στο περιβάλλον τους. Η διακονική τους αγάπη. Σκάβοντας και ερευνώντας κανείς μπορεί να προφυλαχτεί. Ο χρόνος που αφιερώνουν οι άνθρωποι αυτοί σε υπηρεσία, σε ώρες και τόπους και ανάγκες μακριά από τα φώτα της πλατείας.

Σκέψου που σε οδηγεί η συμβουλή και η καθοδήγηση τους; Με προσοχή και υπομονή ερευνώντας κανείς μπορεί να διασφαλίσει τη πορεία του.

Στη ιστορία μας λοιπόν οι πολλοί ειδικοί και αρμόδιοι, -τους φαντάζομαι με το ανάλογο ύφος και αυστηρότητα, να μαλώνουν το ανήμπορο τυφλό να σταματήσει να ζητά το έλεος του Θεού. (και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ). Θέλουν να του στερήσουν το δικαίωμα στο όνειρο. Στην αλήθεια, στη χαρά, στη ζωή, στο ΦΩΣ που είναι ο Χριστός.

Ανατριχιαστική η εισήγηση τους, που δεν φαίνεται και τόσο κακή με την πρώτη ματιά. Ας το προσέξουμε λίγο αυτό. Ας γυρίσουμε πίσω βλέποντας πως πέσαμε σε διάφορες παγίδες και χάσαμε χρόνο και ευκαιρίες να απολαύσουμε τη ζωή μας με το Χριστό. Ας δούμε και ας ερευνήσουμε με προσοχή πως πολλές φορές εμπιστευτήκαμε και ακολουθήσαμε ειδικούς ή πνευματικούς ταγούς που τελικά μας έκαψαν. Ας δούμε τη ιστορία της εκκλησίας και πως κατάντησαν σήμερα παραδοσιακές και όχι μόνο εκκλησίες! Πως παραμορφώθηκε μέσα στο πέρασμα των αιώνων από ποιμένες που αποδείχτηκαν τελικά καταστροφικοί. Από αρμόδιους που αποδείχτηκαν εντελώς αναρμόδιοι.
Και θα έλεγε κανείς ότι τις περισσότερες φορές εμπιστευτήκαμε το ύφους και την αγγελική εμφάνιση τους. Ολοκληρωτικές ανατροπές και καταστροφές σε οικογενειακό εκκλησιαστικό πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο έγιναν επειδή εμπιστευτήκαμε ανθρώπους έμπι

στους με καλό όνομα που το κληρονόμησαν , αθώα και πειστική εμφάνιση και πάντοτε με την σφραγίδα του ειδήμονα σε όλα τα επίπεδα. Τελικά το αποτέλεσμα δείχνει ότι η εισήγηση δεν ήταν απλά κακή αλλά εωσφορική….

Πολύτιμο χάρισμα στη πνευματική ζωή είναι η διάκριση. Να ανιχνεύεις το κακό να βλέπεις το καλό να μπορείς να κατευθύνεσαι διαρκώς στο Χριστό. Να προφυλάσσεσαι από λύκους με ένδυμα προβάτου και ανθρώπους που μιλούν διεστραμμένα αλλά με αγγελική μορφή που δύσκολο ο όχλος και μη εξασκημένος πιστός μπορεί να ανιχνεύσει.

Γυρνώντας πάλι στην ιστορία μας, μια φορά φαίνεται ο Κύριος να διαβαίνει στην Ιεριχώ και αυτοί προτρέπουν τον τυφλό υποχθόνια – έστω και χωρίς να έχουν συναίσθηση τι κάνουν, να αφήσει την ευκαιρία να περάσει. Το απόλυτο σκότος η μοχθηρία και η πραγματική κακία δεν φαίνεται τόσο εύκολα. Τα σκοτεινά ρεύματα διαπερνούν υπόγεια την ψυχή και δεν έχουν συνήθως προειδοποιητικές πινακίδες και εξωτερικά γνωρίσματα. Πρέπει κανείς με πολύ προσοχή να τα διακρίνει για να μην παρασυρθεί στη δίνη τους. Συνήθως όταν παρασυρθείς σε αυτά σου έχουν ήδη προκαλέσει πολύ πόνο κα σύγχυση και δεν μπορείς να πιαστείς εύκολα από κάπου. Το κακό αναμιγμένο με δήθεν προτροπές αγάπης από «ειδικούς» που ακολουθούν και αυτοί το καλό και τον Ιησού είναι καλά καλλυμένο μέχρι να σε πληγώσει ή καταστρέψει.

Πρωτίστως βεβαίως ας ψάξουμε να δούμε μήπως διατρέχει και την δική μας ύπαρξη και δηλητηριάζει τις δικές μας σκέψεις και πράξεις με τελικό θύμα τον εαυτό μας αλλά και αυτούς που μας περιτριγυρίζουν. Ας σκάψουμε και ας ψάξουμε μέσα μας να βρούμε τα κίνητρα και τις προθέσεις μας πίσω από τις πράξεις και τις σκέψεις μας. Τα κίνητρα μας όταν μιλάμε, πράττουμε, διεκδικούμε, σιωπούμε.

Γιατί να μείνει ο Βαρτίμαιος τυφλός; Γιατί να μην προσπαθήσω για αυτόν; Γιατί τον εμποδίζω; Τι φοβάμαι; Μήπως με προσπεράσει; Τη πρόοδο του; Μήπως έρθει πιο κοντά από μένα στο Χριστό; Μήπως ζηλεύω να εξελιχτεί πάνω από μένα; Γιατί με τη συμβουλευτική μου οδηγώ να μένει τυφλός ο Βαρτίμαιος; Γιατί φοβάμαι να δει; Μήπως γιατί είμαι και εγώ τυφλός και νοιώθω φόβο αν δει; Γιατί θέλω να μονιμοποιήσω το σκοτάδι στη ζωή του ; Μήπως μου πάρει τη θέση που δεν μου ανήκει; Δικαιολογείται η αδιαφορία μας; Η απραξία μας ; Γιατί δεν προσπαθώ να δω και εγώ; Να προοδεύσω όχι σε βάρος του αλλά δίπλα του και σπρώχνοντας τον στο καλό;

Το κακό και οι 12 απόστολοι του Χριστού.
Ας δούμε μια άλλη ιστορία. Στη καρδιά του κύκλου των μαθητών. Ας τους ακούσουμε με κομμένη την ανάσα να λένε: Να πέσει φωτιά Κύριε να τους κάψει[4]. Δείτε ένα παράξενο κοκτέιλ συναισθημάτων. Δείτε το κρυμμένο μίσος, τον θιγμένο εγωισμό την κακία την έπαρση και νηπιακή πνευματικά ηλικία τους.

Εδώ ίσως εύκολα καταλαβαίνουμε την απάντηση στο ερώτημα του Ιησού ποίου πνεύματος είναι οι μαθητές και εύκολα το διακρίνουμε[5]. Ναι δεν είναι το Πνεύμα του Θεού αυτό. Ο Θεός είναι αγάπη και σχεδιάζει το καλό για κάθε άνθρωπο.

Ας πάμε και σε ένα άλλο περιστατικό. Ο Πέτρος λέει στον Κύριο: Λυπήσου τον εαυτό σου Κύριε[6].

Εδώ πολύ δύσκολα διακρίνεις το Εωσφόρο να κινείται με σχέδιο και μαεστρία για να παγιδεύσει το Ιησού και να ανατρέψει το σταυρικό Του θέλημα. Ο Κύριος με την απόλυτη διάκριση που έχει διασαφηνίζει τα πράγματα. Ξεκαθαρίζει ότι πίσω από το διαφαινόμενο σπλαχνικό ενδιαφέρον του Πέτρου κρύβεται το απύθμενο και κρύο μίσος του Εωσφόρου για τον άνθρωπο, που επιζητά τρόπους να ματαιώσει το έργο του Σταυρού για την σωτηρία του ανθρώπου.

Στην ευαγγελική περικοπή που εξετάζουμε, πόσο εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει το ψεύδος και το εωσφορικό πνεύμα της καταστροφής, της αδράνειας της ασπλαχνίας των πολλών που εμποδίζουν τον Βαρτίμαιο; Να δει την μεγάλη αμαρτία των ανθρώπων αυτών. Την παρεμπόδιση του καλού για τον τυφλό. Όποιος ξέρει να κάνει το καλό και δεν το κάνει είναι αμαρτία λέει ο Λόγος του Θεού. Εδώ, όχι μόνο δεν κάνουν το καλό αλλά προσπαθούν να το εμποδίσουν. Να εμποδίσουν το φως να νικήσει το σκότος. Η απουσία πράξης είναι πράξη[7].

Και το άγρυπνο μάτι του Θεού παρατηρεί πως όχι μόνο δεν βοηθάμε τον σύγχρονο Βαρτίμαιο αλλά τον «σπρώχνουμε » μακριά από το Χριστό που υποτίθεται έχουμε στη ζωή μας. Τον διώχνουμε δηλαδή από τη ζωή μας. Κρύβουμε τη “σκόνη” κάτω από το χαλί της φίλαυτης θρησκευτικής ζωής μας. Δυστυχώς έτσι βλέπουμε πολλές φορές τον ΑΛΛΟΝ που δεν είναι δικός μας. Σκόνη που πρέπει να την κρύψουμε. Ο καταναλωτισμός μας δεν χωρά τον ανήμπορο τον άρρωστο τον πληγωμένο τον ξένο τον οικονομικό μετανάστη. Θέλουμε μόνο τον Χριστό σκέτο. Χωρίς τη παρέα του[8]. Ουσιαστικά τον θέλουμε για να Τον εξουσιάζουμε να Τον απομυζούμε μέχρι να αποτινάξει τον ρωμαϊκό ζυγό από τα κεφάλια μας και στην συνέχεια να Τον σταυρώσουμε με την πρώτη ευκαιρία και μαζί Του, όλους τους κατατρεγμένους που έλαχε να είναι κοντά μας.

Κάτι τέτοιο δεν έκανε και ο διάβολος στην Εύα; Με έντεχνο τρόπο όμορφα λόγια, εν μέρει αλήθειες χωρίς να φαίνεται κάτι κακό, σε αποτρέπει από το εκζητάς και να πράττεις το καλό και να γεύεσαι τις δωρεές του Θεού. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης που εξετάζουμε είναι ότι αυτοί φαίνονται ότι αγαπούν τον Κύριο ενδεχομένως έχουν παρατήσει δουλειές υποχρεώσεις για να τον ακολουθήσουν. Θυσιάζουν ώρες η μέρες από τη προσωπική τους ζωή. Αλλά τελικά ο Θεός σε όλους μας σπρώχνει δίπλα μας την ώρα που νομίζουμε ότι αγαπάμε το Θεό και ένα ανήμπορο Βαρτίμαιο που φωνάζει και εκλιπαρεί για λίγο έλεος.

Μια ανήμπορη γιαγιά , ένα ορφανό παιδί , ένας πεινασμένος μετανάστης ένας τοξικομανής, κάποιο πρόσωπο που περιμένει να δει το Χριστό θυσιαστικά στη ζωή μας. Ποιος θα τον ακούσει; Ποιανού η καρδιά θα σκιρτήσει και να φύγει από την υποτιθεμένη εκζήτηση και λατρεία του Θεού και να πάει να βρει το στόχο που είναι η αγάπη η υπηρεσία η ελεημοσύνη τα σπλάχνα και το έλεος; Ποιος ιερέας και λευίτης θα αποδείξει ότι είναι αληθινός ιερέας γινόμενος καλός Σαμαρείτης και πλησίον στον πληγωμένο συνάνθρωπο του; Ποια εκκλησία θα προσφέρει αληθινή λατρεία στον Κύριο διακονώντας θυσιαστικά και εις βάρος του προγράμματος της –αν χρειαστεί, στον πάσχοντα συνάνθρωπο της εποχής μας;

Μεγάλες ιδέες μεγάλα οράματα ζούμε ως «εκπρόσωποι» του Θεού και το τραυματισμένο πρόσωπο δίπλα μας αθόρυβα μαρτυράει την υποκρισία και την ψευτιά μας. Μυστική θεολογία , θείος έρωτας, πατερικές μελέτες , συστηματική θεολογία, αναμορφωμένη θεολογία, προσκόλληση σε παραδόσεις, ορθοτόμηση της Αληθείας, συγγράμματα , θεολογικές συζητήσεις,  κηρυγματολογία και δημοσιεύσεις έρχονται να συγκρουστούν βίαια στο ανήμπορο γέροντα της πολυκατοικίας μου που ενοχλεί τη βόλεψη και οκνηρία μου. Στον αδελφό μου που περιμένει από μένα να τον στηρίξω να αναπτυχθεί και να προοδεύσει στη ζωή. Στη γυναίκα μου που πρόδωσα , στο παιδί μου που αδιαφόρησα, στον άνδρα μου που απίστησα. Στον συνάνθρωπο μου που αγνόησα συστηματικά. Δεν με αφορά η περίπτωση του.

Θρησκεία χωρίς αγάπη χωρίς σπλάχνα χωρίς Χριστό. Προσπαθούν να εμποδίζουν τον Βαρτίμαιο να πλησιάσει το Χριστό. Έχουν τα επιχειρήματα. Αλλοίμονο στην Εκκλησία , στη θρησκεία , που αντί να διευκολύνει τον άνθρωπο να πλησιάσει το Χριστό του βάζει εμπόδια. Αλίμονο στην εκκλησία που δεν αγκαλιάζει τον πόνο την αδικία τις πληγές των ανθρώπων της κοινωνίας μας και δεν τις μετουσιώνει σε θυσιαστική λατρεία με κόστος των ιερουργών της και του εκκλησιάσματος της.

Αλίμονο σε μας αν είμαστε σε αυτή τη κατηγορία και αντί να βοηθούμε το πλησίον μας να αναπτυχτεί και να σταθεί στα πόδια του, τον χρησιμοποιούμε σαν άλλοθι της υπεροχής μας, της ευσπλαχνίας μας, της καλοσύνης μας και της αυθεντικότητας μας. Η θεραπεία του κακού και η επικράτηση του καλού ξεκινά ψάχνοντας και θεραπεύοντας πρώτα το κακό που βρίσκεται μέσα μας και μετά αν φωτισθεί η καρδιά μας και η ψυχή μας θα μπορέσουμε να θεραπεύσουμε και τους άλλους. Το “πρόσεχε εις εαυτόν” είναι ένα κυρίαρχο μήνυμα στη Καινή Διαθήκη.

Γ ΜΕΡΟΣ
Σύνδεση Καλού Σαμαρείτη με τη ιστορία αυτή.
Ο μοναδικός ΕΝΑΣ Καλός Σαμαρείτης σταματά στο αίτημα του τυφλού και ανταποκρίνεται. Πολλοί Λευίτες και ιερείς μέσα στον όχλο.
Ο Βαρτίμαιος καλείται να τα ξεπεράσει όλα. Θα τα καταφέρει; Μα φυσικά. Τα πάντα είναι δυνατά σε όποιον πιστεύει. Αυτός που πιστεύει ξεπερνά όλα τα εμπόδια. Αυτός που διψά θα ξεδιψάσει. Αυτός που πεινάει θα χορτάσει. Αυτός που ζητά με επιμονή θα του δοθεί. Και ας είναι μόνος. Και ας φαίνεται ότι δεν έχει ελπίδα. Για μια ακόμη φορά το πλήθος δεν έχει δίκαιο. Δεν σκέφτονται σωστά. Δεν ξέρουν να ερμηνεύουν το νου του Κυρίου. Δεν έχουν γευθεί τη Χάρη Του δεν έχουν τα σπλάχνα Του.

Ο Κύριος δεν θα κάνει αυτό που αυτοί νομίζουν. Θα σταματήσει την πορεία θα «αγνοήσει» τους χιλιάδες για τον ένα που γνήσια τον ποθεί και τον έχει ανάγκη. Σταματάει λοιπόν και τον φωνάζει. Ποιος με άγγιξε; Ποιος με φωνάζει; Μέσα στα εκατοντάδες εκατομμύρια χριστιανών και σήμερα ο Κύριος σταματά σε όποια –ον τον λαχταρά η ψυχή Του.

Και αυτός αναπηδά, πετάει το παλιό του παλτό. Και ότι αυτό συμβολίζει. Τη παλιά ζωή. Τις δικαιολογίες μας , αυτό που μας συντροφεύει , μας δίνει άλλοθι , στηριζόμαστε πάνω του, τον τρόπο ζωής μας, τη θεολογία μας, την έπαρση μας το σύστημα μας κλπ.

Δεν γυρνά ποτέ να το πάρει. Όταν ο Κύριος σε καλεί εμπρός μη γυρνάς πίσω. Μη παίρνεις τίποτα μαζί σου. Προχώρα μπροστά.

Τι θέλεις; τον ρωτά. Να αναβλέψω Κύριε. Ας μου συγχωρεθεί να προσθέσω κάτι.

Για να μπορώ να σε βλέπω. Μόνο για σένα έχω μάτια Κύριε. Για να σε ακολουθώ. Μα δεν τα είπε. Να αλλά αυτό έκανε. Από το καρπό θα γνωρίσετε το δέντρο λέει ο Κύριος. Εσύ και εγώ τι βλέπουμε; Που έχουμε στραμμένα τα μάτια μας; μήπως δεν μπορούν να δουν τα ματάκια μας τον Κύριο; Το Λόγο Του; Τις εντολές του; Μήπως έχουν αμαυρωθεί οι οφθαλμοί μας; Και ας τον ακολουθούμε. Μήπως είμαστε μέρος του όχλου;

Και να η απάντηση στη λαχτάρα του τυφλού. Η πίστη σου, η δικιά σου πίστη , η εμπιστοσύνη σε μένα, σε έσωσε. Ο δίκαιος θα ζήσει εκ πίστεως. Αν εσύ δεν θέλεις κανείς δεν μπορεί να σε σώσει. Ο Κύριος σε άλλη περίπτωση δεν μπόρεσε να κάνει θαύματα λόγω της απιστίας τους. Δεν παραβιάζει τα όρια της ελευθερίας σου ο Θεός. Εάν πάλι εσύ θέλεις τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει.

Δεν εστιάζει ο Κύριος στη μερική θεραπεία αλλά στη ολιστική θεραπεία, στην σωτηρία. Στη μεταμόρφωση του ανθρώπου. Στην αφομοίωση του χαρακτήρα Του. Γιατί τα σημεία που κάνει ο Θεός τα κάνει για να μας θεραπεύει ολοκληρωτικά και όχι να μας χάσει. Πολλές φορές ο Θεός αρνείται τα θαύματα γιατί θα συμβάλουν στη καταστροφή μας. Το θαύμα αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο τυφλός να ακολουθεί πλέον το Χριστό. Τι καταπληκτική ιστορία ! Ακολουθεί τα ίχνη του Χριστού.

Πως τα κάνουμε αυτό σήμερα; Μα ακολουθώντας το παράδειγμα Του στην εκτέλεση των εντολών Του. Ο οποίος τι κάνει; Διέρχεται και ευεργετεί. Αυτό καλούμαστε να κάνουμε και εμείς. Δώσε το μήνυμα του Ευαγγελίου. Διακήρυξε με τη ζωή σου την σταυρωμένη αγάπη του Σωτήρα !!! Δείξε την σε παρακαλώ !!! Δείξε τα ματωμένα χέρια Του που καρφώθηκαν γιατί ευεργετούσε. Βροντοφώναξε για το ζωντανό νερό της σωτηρίας που αναβλύζει από το Γολγοθά. Κήρυξε με την άγια ζωή σου και τις πράξεις σου το Ευαγγέλιο. Σε ένα κόσμο που έχει χορτάσει από λόγια ας φωνάξουμε σιωπηλά για τη Χάρη που γευτήκαμε. Και ας το βροντοφωνάξουμε με τη ζωή μας και τα έργα μας. Και αν χρειαστεί και με τα λόγια μας.

Δώσε ένα ποτήρι νερό. Λίγο ψωμί. Ένα πιάτο φαγητό. Ένα χαμόγελο. Μια θερμή χειραψία. Μια ζεστή αγκαλιά. Τόσα δάκρια τρέχουν σήμερα. Σκούπισε έστω και ένα δάκρυ. Οδήγησε κάποιον στο Χριστό Δώσε ένα Ευαγγέλιο. Ένα ρούχο που δεν έχει. Μια επίσκεψη σε ένα ασθενή. Και αυτό είναι αρκετό. Δες τις συνέπειες αυτών στο κε κεφάλαιο του Ματθαίου. Και αν το Πνεύμα του Θεού σε ξεσηκώνει να πάθεις για το όνομα Του δοκίμασε το !!! Δεν θα το μετανιώσεις.

Κάνε εσύ αυτό που θέλεις να κάνει ο άλλος. Και ξεκίνα από τα μικρά. Δεν σου μιλάει καλά η γυναικά σου; Μιλά της εσύ. Δεν σου χαμογελά; Χαμογέλασε της εσύ. Δεν σε ακούν τα παιδιά σου; Άκουσε τα εσύ. Και δες τι σου ζητούν. Δεν σε εκτιμούν και δεν σου δίνουν σημασία; Δείξε εσύ την εκτίμηση σου και δώσε τους εσύ σημασία.

Έχεις παράπονο γιατί δεν σε υπολογίζουν στο σπίτι. Δείξε ότι τους υπολογίζεις εσύ. Κάνε εσύ αυτό που θέλεις να σου κάνουν[9]. Και έτσι θα τους το διδάξεις και έχεις εκπληρώσει τον ευαγγελικό λόγο και θα γίνει μεγάλη ευλογιά σε σένα και σ αυτούς. Θα δεις ότι θα αρχίσει η εύρυθμη λειτουργία του σπιτιού σου.

Όταν ο Κύριος έρθει στη ζωή σου και σε οδηγήσει μέσα στην οδό Του ο τρόπος για να συνεχίζεις να τον γεύεσαι είναι να εκτελείς χαριτωμένα τις εντολές Του. Η ύψιστη, η αγάπη. Και για να μην ξεγελιόμαστε ο Κύριος ζητά εμπράκτως να τη δείξουμε ως αγιοπνευματικό καρπό της ζωής μας στο πλησίον μας. Και έχουμε τόσους πληγωμένους γύρω μας !!! Με αυτό το τρόπο ο αληθινός μαθητής θα εξακολουθεί να βιώνει και αυξάνει σε γνώση και Χάρη τον Χριστό, που κάποτε ξεκίνησε μαζί του ένα θαυμαστό έργο. Σχετικές και οι δύο εντολές περίληψη όλων των εντολών του Ευαγγελίου.

ΟΙ ΔΥΟ ΕΝΤΟΛΕΣ – ΠΕΡΙΛΗΨΗ – ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Ματθ. 7:12 Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς· διότι ούτος είναι ο νόμος και οι προφήται.

Ρωμ. 13:9 Επειδή το, Μη μοιχεύσης, μη φονεύσης, μη κλέψης, μη ψευδομαρτυρήσης, μη επιθυμήσης, και πάσα άλλη εντολή, εν τούτω τω λόγω συμπεριλαμβάνεται, εν τώ· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.