Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας, τους δεκάδες εθελοντές μας. Τόσο διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικής προέλευσης, διαφορετικής κουλτούρας, ιδεολογίας και εθνικότητας, είστε μαζί μας τις κρύες νύκτες και όχι μόνο και δείχνετε ένα άλλο πρόσωπο της Ελλάδος. Μέσα από την καρδιά μας σας ευχαριστούμε. Χωρίς να ξέρει κανείς ποιοι είστε, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, σαν τις σκιές μοιράζετε κουβέρτες, ρούχα, σούπα, τσάι, σοκολάτα, γλυκά και ό,τι άλλο χρειάζονται κάποιοι σύγχρονοι «άθλιοι». Σας ευχαριστούμε για την ανωνυμία σας, για τον συγκινητικό τρόπο δράσης σας, για τις μικρές ή μεγάλες θυσίες που κάνετε για να είστε μαζί μας. Τις παρέες που αφήσατε, τη θάλασσα και τις διακοπές, κάποιοι εξ υμών, τη ζεστασιά και τη θαλπωρή του σπιτιού. Υπήρξαν στιγμές που νεαροί φίλαθλοι προτίμησαν να μην δουν τον αγώνα της αγαπημένης τους ομάδας για να είναι έξω στους δρόμους μοιράζοντας φαγητό.
Ιδιαίτερα νο
ιώθουμε συγκίνηση για τις νεαρές και τους νεαρούς συνεργάτες μας. Πολλούς από σας, δεν ξέρουμε ούτε το μικρό σας όνομα, αλλά εσείς είστε εκεί και μοιράζετε αγάπη. Ξέρω ότι οι περισσότεροι δεν θέλετε να αναφερθεί ούτε το μικρό σας όνομα, ποτέ και πουθενά. Άγνωστοι και αφανείς. Ευχαριστούμε επίσης τις κυρίες που μαγειρεύουν. Τους μάγειρες της παρέας μας. Ευχαριστούμε τους εκατοντάδες Αθηναίους που κατά καιρούς μας δίνουν ρούχα μέσα από άλλους φορείς, ή κατευθείαν σε μας. Επίσης ευχαριστούμε για τη βοήθεια απο supermarkets σε είδη. Τα πολλά γλυκά που μας προμήθευσε το καλοκαίρι μια εταιρία. Τον φούρνο που μερικές φορές μας έδωσε δωρέαν το ψωμί και τα κουλούρια. Ευχαριστούμε επίσης όσους άλλους συνεισφέρουν για τις ανάγκες της διακονίας αυτής και δεν μας επιτρέπουν να τους αναφέρουμε. Επίσης φίλους μας, συναδέλφους μας , γείτονες που στηρίζουν τη προσπάθεια αυτή. Το μαγαζί που πρόσφερε πρόσφατα στο Κολωνάκι τσάι ποσότητα σε νέα εθελόντρια μας. Αλλους φούρνους και ζαχαροπλαστεία που δίνουν γλυκά και ψωμί.
Επίσης ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας τους άθεους εθελοντές μας που με συγκλονιστικό τρόπο πολλές φορές μας έδειξαν τι σημαίνει ανιδιοτελής αγάπη, προσφέροντας αγάπη, χωρίς να περιμένουν κάποια ανταπόδοση ούτε σε αυτή τη ζωή, ούτε στην άλλη. Σας ευχαριστούμε ειδικά όσους ήρθατε σιωπηλά, υπηρετήσαμε μαζί τις ανάγκες των συνανθρώπων μας. Και κάποιοι εξ ημών έμειναν με την απορία για το κίνητρο και τη διάθεση προσφοράς. Μερικές φορές μας δείξατε τι είναι ο Θεός πολύ πιο όμορφα και αληθινά από πολλούς «χριστιανούς». Είδαμε κάτι «θεϊκό» να κινεί την καρδιά σας και τα χέρια σας και να κοιτάζουμε εκστατικοί με τόσα ερωτηματικά για τα δικά μας κίνητρα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους άστεγους. Μας έδειξαν πολλές φορές με την αξιοπρέπεια τους το ήθος και την ευγένεια. Τα μαθήματα που εμείς πήραμε είναι τόσο σημαντικά. Χιλιάδες εξ αυτών έχουν γυρίσει πίσω στις πατρίδες τους. Κάποιοι άλλοι στην Ευρώπη. Με κάποιους διατηρείται επικοινωνία. Αποκτήσαμε τόσους φίλους. Ο τρόπος δράσης μας μας οδηγεί στη δημιουργία σχέσεων και θέλουμε να μπορέσουμε να κάνουμε και κάτι πιο ουσιαστικό.
Εξω από τη λέσχη φιλίας του Δήμου Αθηναίων μεταφέροντας άστεγους, κουβέρτες και φαγητό
Νοιώθουμε ευγνωμοσύνη και για κάθε άλλη προσπάθεια αρωγής στους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας. Στα χρόνια της κρίσης πράγματι η αλληλεγγύη είναι τόσο σημαντική. Η εκκλησία της Ελλάδος, χριστιανικές εκκλησίες όλων των δογμάτων, φορείς της πολιτείας και άλλοι οργανισμοί χριστιανικοί ή μη, συνεισφέρουν και όλοι μαζί αποτελούν ένα δίχτυ προστασίας που αυτή τη περίοδο είναι πολύτιμο. Είμαστε ανοικτοί σε συνεργασίες και όπως έχουμε γράψει και αλλού για μας ως εθελοντές η συνεργασία είναι πρωτίστως ζήτημα ανθρωπίνων σχέσεων.
Και πάνω από όλα ευχαριστούμε τον Θεό για την μεγάλη ευκαιρία να δούμε λίγο καλύτερα στα βάθη της δικής μας ψυχής, τη βρωμιά μας, τον άθλιο τρόπο ζωής μας, την καλοπέρασή μας τις προσωπικές μας αμαρτίες και να πασχίζουμε πρωτίστως να αλλάξουμε λίγο το μέσα μας. Είθε η νέα χρονιά να είναι μια χρονιά όπου η αγάπη να ζεστάνει περισσότερους παγωμένους άστεγους και ίσως υπάρχει ελπίδα για αλλαγή.
παράξενη που είναι η Αθήνα κάτω απ’ τις γέφυρες…
Ένας άστεγος Μεσσίας που γεννήθηκε σε μια φάτνη, έζησε άστεγος, μας προκαλεί διαρκώς με τη ζωή και τα λόγια Του ειδικά όσων εξ ημών θέλουμε να λεγόμαστε χριστιανοί. Και ας θυμόμαστε και τα λόγια με τα οποία θα μας υποδεχτεί στη βασιλεία Του. Το διαβατήριο εισόδου δεν θα είναι η θεωρητική ανέξοδη πίστη μας, αλλά η καρδιακή συμπεριφορά μας και η ανταπόκρισή μας στους «άθλιους» αδελφούς Του που θα αποδείξει αν πράγματι τον συναντήσαμε κάποτε και μας γέμισε με την αγάπη Του…
«Γιατί, πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε, γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και μ’ επισκεφθήκατε, φυλακισμένος κι ήρθατε να με δείτε” Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο 25:35
Μέσα από τη καρδιά μας σας λέμε και εμείς μαζί με τον άστεγο κ. Ανδρέα του video τα ίδια… Το τηλεοπτικό κανάλι ήταν από τη βόρεια Ευρώπη και μας συνάντησαν μαζί με την Κλίμακα.
Σας ευχαριστούμε όλους. Μας διδάξατε τόσα πολλά… Πράγματι αυτό που κάνετε δεν πληρώνεται με τίποτα…
Το Δ.Σ. του ΠΛΗΣΙΟΝ.
Υ.Γ. Ευχαριστούμε ειδικά τα νέα παιδιά, αυτά που κράτησαν το βαρύ φορτίο να συνεχιστεί ολόκληρη τη χρονιά η δράση μας. Ειδικά το καλοκαίρι , τις μεγάλες ζέστες αλλά και άλλες ημέρες με νόημα για όσους καταλαβαίνουν… 25 Δεκεμβρίου ημέρα σπιτιού & ξεκούρασης η ομάδα χάριν σε κάποιους με πολύ ψυχή ήταν έξω στους δρόμους. Οπως και σε άλλες αργίες και μέρες που θέλεις να είσαι αλλού και όχι στους δρόμους…